Experience from people with  adoption / rehome of German Shorthaired Pointers at GSP rescue HR.

We had a GSP already, unfortunately was she ill and had we to let her go. It was not easy to find a New one in the Netherlands if you dont want to Hunt with it. On Facebook I found the page of this great foundation. We wantend a GSP but on the adoption page was Emma.....not a GSP, but I fell in love right away. After several phonecalls with Conny and Rene, it was Emma to be. That was in January and we had to wait till May. And there she was, big and beautifull, but scared of everything. When she came home we just let her be. Exploring everything . The first week there where some little pee accidents in the house, but it went all well. Then we desided that she needed a friend because our other dog Indy was already 16 years and could not play with Emma. In the same shelter was Seth still waiting for his forever home. And in September he came to us. What a sweet dog he was. Ofcourse it needs time to learn them what is living in a home but the love you get back.....WOW. Emma recognised Seth! Big friends they are. So if you want a GSP, think about the ones in this shelter, the dogs want to please you. The foundation is great, the realy take good care of the dogs. Safe transport. We have stil contact with them since 2021. Lovely People. Adopt a dog, you will not regret it.

Na het overlijden van onze 15 jarige ruwharige teckel Siep, wilden we zo snel mogelijk weer een hondenmaatje in huis halen voor onze 6 jarige Duitse staander Duqué.
We kenden de organisatie reeds omdat onze jongste zoon via hen een korthaar geadopteerd had en het contact en de begeleiding heel prettig verlopen waren. En de adoptie ook heel succesvol gegaan was. Het contact met René en Connie was dan ook snel gelegd en middels videobellen doorliepen we vlot, maar zeker zorgvuldig , de intake.
In november 2022 stond er een transport gepland van een aantal honden naar o.a. België en Nederland en er was nog een plaats in de auto beschikbaar zodat Amari, want dát was ons gekozen dametje van 3 jaar oud, meteen mee kon reizen naar Nederland.

Terugblik op ruim een jaar ervaring met onze adoptiehond :

Bij aankomst in Ned. zijn we haar meteen Tesse gaan noemen. Afgeleid van het Franse woord comtesse ( gravin ). Meer als grapje bedoeld omdat we ook al een hertog in huis hadden ( Duqué, Spaans voor “ hertog “ ).Veel belangrijker is natuurlijk dat ze moest wennen aan een nieuwe naam. Dit ging haast vanzelf. Net zoals zóveel andere dingen; in huis leren leven, wennen aan ons, aan een ander ritme, ander voedsel, commando’s etc. Te veel om op te noemen. Maar hoe wonderlijk snel kreeg ze dit voor elkaar. Haar zachtaardige en trouwe karakter zijn werkelijk verbluffend. Toegegeven, geduld is altijd een goede eigenschap bij het opvoeden van honden, maar wat je van die kortharen terug krijgt is hartverwarmend.
Tesse heeft zich inmiddels ontpopt als een assertieve Duitse staande die gek is op haar maatje Duqué. Die geniet van de wandelingen die we dagelijks maken en rennen en spelen en liggen snurken in de zon. Kortom, een zorgeloos hondenleven dank zij , in de eerste plaats, de zorg , betrokkenheid en professionaliteit van deze organisatie. We zijn er erg blij mee. Een hond van zo’n edel ras adopteren via zo’n zorgvuldig circuit, is werkelijk een aanrader.

Onze Duitse staande mix , Bintje, nog top fit werd 16 . Dat deed mij besluiten uit te zien naar n 2e hond. Mijn zus had via gsprescue Wally geadopteerd super lieve prachtige hond !
Dus die keuze was snel gemaakt …. Een hond kiezen is weer andere koek . In nauw overleg met René Neuburger kozen wij voor Pablo. We hadden t niet beter kunnen treffen !
Hij is prachtig, ongelofelijk lief, heel sociaal , erg aanhankelijk, relaxed en altijd hongerig……
Zijn komst gaf Bintje nieuwe energie en ons heel veel blijdschap .
Bintje is inmiddels overleden. Gelukkig hebben we Pablito ….

Bikkel.... We hadden je al een hele tijd in ons vizier.
Jouw lieve snoet, en vragende ogen raakten ons hart.

Helaas kon er door de ziekte van Wim, nog geen stap gezet worden.
Gelukkig ging het steeds beter...... met zijn gezondheid.
Toen de vraag kwam voor een gastgezin(met mogelijkheid tot adoptie) , zagen we een opening.
Bikkel verdiende een kans.

Hij heeft speciaal voer nodig, en medicijnen voor zijn nieren.
Misschien juist daarom verbleef Bikkel zo lang in de shelter.
Er zijn natuurlijk wel extra kosten.
Maar dat namen we voor lief.

Goede gesprekken met Rene en Conny vooraf gaande aan zijn avontuur gaven ons heel veel vertrouwen.
Nogmaals dank Lieve mensen.

De eerste ontmoeting was fantastisch, hij voelde zich direct zo op zijn gemak.
Ook met onze Duitse staande Draadhaar Zoey (5) was het een goede match.

Thuis een fijne rustige vriend, maar buiten was Bikkel erg gefocust op alles wat maar bewoog.
Ik heb vrijwel direct Erik Bijmolt ingeschakeld, omdat.... wilde hij bij ons blijven..... Hij wel een aantal dingen moest aanleren.

Na 2 leuke dagdelen in Alblasserdam met Erik, had Bikkel door wat wij van hem verlangden,(en wisten wij wat Niet te doen)
En vond Bikkel zijn forever home.

Bikkel nog maar 4.,5 maand bij ons, luistert fantastisch.
Buiten loopt hij heerlijk los,snuffelt zalig, en als ik fluit.... staat hij er direct.

Adoptie honden zijn zo dankbaar.
Ik kan het echt aanraden, en eigenlijk is een dag naar Erik Bijmolt een verrijking voor het contact tussen adoptiehond en baas. Ik raad het iedereen aan.

Bikkel je bent Zo'n fijne, en lieve kameraad.
Een grote knuffel, en zo'n rustpunt in ons leven.
Kijk in zijn ogen, je ontmoet Pure Liefde, en onvoorwaardelijke Trouw.

Wij zijn dankbaar, dat bij Bikkel ons is.
Zoey heeft er een vriend bij.
En Bikkel....... Is een Blij Ei

Toen Archie begin 2023 negatief testte op hartworm kon hij naar Nederland reizen.
Op 28 april was het zover. Archie is bij ons gekomen. Bij Amigo, mijn andere Weimaraner, mijn dochter van toen bijna 6 jaar en mijzelf.
De klik met Amigo en mij was er direct en ook mijn dochter Ella en hij waren direct helemaal goed met elkaar.
Ik heb sinds 12 jaar een hondenuitlaatservice en Archie kon al snel met de groepen mee wandelen. Ook het los van de lijn lopen kon ik al snel oefenen met hem. Hij krijgt natuurlijk een goed voorbeeld van Amigo.
Archie heeft een heel fijn karakter, super stabiel en een echte knuffelaar. Want dat zijn Weimaraners.
Het contact met René van de stichting verliep heel prettig. Ook tijdens de reis van de honden naar Nederland werden wij helemaal op de hoogte gehouden van de route en kregen we filmpjes en video's in de whatsapp.
Het is echt een hele warme organisatie met veel liefde voor de dieren. Dat kun je aan Archie ook merken. Hij heeft best lang in de shelter gezeten, maar je kunt merken dat hij wel liefdevol is verzorgd.
Inmiddels is Archie alweer 10 maanden hier en wij kunnen hem echt niet meer missen!

'" If only we had known Pedro was so much fun, maybe we wouldn't have bothered about kids".
That's what I thought I heard Hetty say, but then again, perhaps just optimistically dreaming.
Pedro (kennel name Aron) was part of the gang of 7 that arrived in NL on 26th November 2021. A year later I promised Rene and Conny I would write a testimonial, and my apologies it has taken so long.
Our family has had 3 GSPs over the last 40 years (and Hetty a number before that), in a number of different countries, and our last died in 2014. In the meantime we moved from Malaysia where we had been living and working to the Netherlands, where the kids and grand kids all lived by that time.
We had discussed having another dog many times over the intervening years, and naturally reverted to GSPs . Hetty found the GSP Rescue site on Facebook and we decided the work Rene, Conny and Lydia were doing was fantastic and that we should support them. This led to following progress with some of the dogs and eventually looking at adopting an older dog – one a bit more attuned to our life style and slower pace. Aron was one of the two older dogs available for adoption at that time and thinking about moved onto commitment although there was a lot of discussion internally over this period and the decision.
The organisation performs a sterling job of ensuring all adopted dogs are fully vaccinated, heartworm free, microchipped, and with a full passport before they move to the adoptees and we felt this needs ongoing support.
One of the issues as we saw it was the long time required to get to heartworm free status. The slow kill methods of heartworm treatment usually takes 9 to 12 months and in discussion with Rene we looked at the fast kill option, despite its inherent risks. Having a veterinary background, I felt we should trial this and perhaps for the benefit of future adoptees as well as ourselves, offered to pay the additional costs. The results were excellent, rapid and without apparent long term sequelae, and we got Pedro quite a bit earlier .... by end November 2021.
GSP's are more than suitable for adoption and adapting to new situations and surroundings. If one is concerned about taking on an older dog because of developed difficult habits and attributes, GSP's are one of the more flexible breeds and Pedro is no exception. Within days he found his way with our small house, Netherlands surroundings, Dutch customs (Sinterklaas and Zwarte Piet as an early example) and living with older folks. It appears he was a family dog at some time in his past as he is always strongly attracted to small children and balls of any description. Over each winter I have had to hand back to some child or another many a ball that Pedro had stolen on the Lemmer beach and brought back to us. The biggest early issue was his unwillingness to walk on any smooth floors - longer nails that could be trimmed back little by little only, smooth pads - and probably some past experiences, and the art of island hopping from one carpet to the next became a perfected science. With time this has reduced to virtually no issue.
Over the first 2 months or so we worked out a form of communication to manage walks and runs with some degree of cohesion and a little obedience. My Serbian was poor and his English / Dutch mix needed developing. 15 months on, we walk with him off the lead and he stops whenever necessary and told to. At his and our age, we don't need to be first in the dog obedience group. He is friendly with most dogs, quickly works out which ones he doesn't want to socialise with, and gives them a wide berth. A small minority. Actually his interest is much more with the dog owner, and little doubt food id the driving influence.
We are not concerned at all about any aggression to dogs, children and adults. The word is not in his dictionary.
Currently we are in Spain, a nice village on the Costa Blanca called Moraira. This is Pedro's third time and we have travelled both by air and road. He just adapted to it all, peeps to let us know his displeasure occasionally, but when he gets here, enjoys the climate, local dog friends and the adulation of many Spanish people we come across. When we tell them his name is Pedro Sanchez, they advise he is "muy guapo" than his human counterpart.
Despite his age of 8 years, he exhibits a lot of energy and we walk/run 3 times most days. An original concern around him moving quickly and putting either of us off balance and falling (don't worry, as you get older you will fully understand) has been managed and we use a moving chain collar which he understands well and doesn't strain on the lead. Again - totally adaptable. Pictures attached and we include one just to remember that Pedro is a GSP and any food is food !
Our final note is for anyone looking for a dog to adopt, we believe GSP's are amongst the best. And any concerns about taking on an older dog should be laid to rest. Even at 7 or 8 years of age they are so willing to adapt and fit in as we have witnessed over the last 15 months. A delight to be part of his life.
David & Hetty Franklin. Moraira, Spain, February, 2023.

Op 16 november 2020 kwam Oscar naar België!

Eindelijk, na lang wachten, want corona zorgde voor uitstel. Maar het wachten werd beloond!

Wat een dankbare, lieve hond hebben we toch geadopteerd.
We zijn elke dag nog zo dankbaar. Oscar, een verrijking in ons gezin, in ons leven!

De adoptieprocedure verliep eigenlijk heel vlot. De intakegesprekken, de goedkeuring die we kregen dat we als gezin gingen kunnen voldoen als 'gouden mandje'. We kregen heel veel tips, maar ook problemen die zich konden voordoen werden ter sprake gebracht, en de oplossingen kregen we er gratis bij :).
Want ook dit is belangrijk!!
We hadden nog nooit een hond gehad, dus wisten wij veel wat we moesten verwachten...

Oscar was één van de rustigere honden, toen 2,5 jaar oud. Leek ons perfect!

Medisch gezien was alles ook in orde! Papieren en paspoort volgens het boekje. Niks dan lof van de dierenarts.

Oscar integreerde zich heel snel binnen ons gezin. Het was precies of hij niks anders kende.
We voelen elkaar heel goed aan. It's a perfect match!
We zouden hem niet meer kunnen missen, onze speelvogel, vleier, beste maatje, één brok liefde...

Adopt, don't shop. Lots of love in Serbia 🤎

Een echte aanrader! *****
Gerund door een team met het hart op de juiste plaats!! Xxx

In oktober 2019 overleed onze labrador Luca. Roef onze Duitse Staande Korthaar was toen net 1 jaar geworden en Luca was als zijn grote broer waar hij altijd terecht kon. Hij moest afscheid nemen en dat viel hem net als ons heel zwaar. Nachten lang heeft hij gehuild en gepiept. Wij zijn toen op zoek gegaan naar een maatje. Op Facebook kwamen wij een bericht tegen van Rene dat er een DSK in het asiel zat, mager en aanhankelijk, die hij een gouden mand gunde: Janosh. Dat was op 8 december. Rene had besloten om Janosh mee te nemen naar huis omdat hij het te sneu vond om hem achter te laten in dat koude asiel. Wij hebben veel contact gehad en wij konden eigenlijk niet wachten om hem bij ons in huis te nemen, maar het transport naar Nederland zou in de vierde week van januari pas plaats vinden.
Kroatië vonden wij net even te ver om Janosh zelf op te halen toen Rene met het lumineuze idee kwam om Janosh naar Oostenrijk te brengen, waar wij hem konden ophalen. Dit zou dan bij vrienden zijn, Patricia en Andreas, waar we dan allemaal zouden overnachten.
Zo gezegd, zo gedaan! Op 12 januari 2020 hebben wij kennis gemaakt met iedereen en met Janosh. Hij was een beetje bang en bleef op afstand, maar met eten konden we hem bereiken. Wat een leuke hond met die loensende blik. Ook leuk om kennis te maken met Rene en Conny, die wij al vaak hadden gesproken maar nog nooit hadden gezien. Ook met Andreas en Patricia klikte het goed en een gezellige avond volgde.
De volgende ochtend gezamenlijk ontbeten en daarna volgde de terugreis met Janosh in de bench achterin de auto. Hij heeft een aantal uren alleen maar gestaan, maar is uiteindelijk toch gaan liggen. Hij liet het over zich heen komen.
Thuis aangekomen maakte hij kennis met Roef en Marieke, onze dochter. Ook dat liet hij lekker over zich heen komen en ging goed. ‘s Nachts heeft Janosh in de bench geslapen met Roef liggend voor het deurtje.
Natuurlijk heeft hij tijd nodig gehad om bij ons te wennen en moest de rangorde tussen de twee honden ook nog bepaald worden. Wij konden gelukkig een beroep doen op Erik Bijmolt waardoor we handvatten kregen om hier mee om te gaan.
Janosh vindt het prachtig om mee te gaan het land in, lekker snuffelen. Zijn korte staartje maakt dan overuren. Je ziet hem genieten.
Wel is hij bang van vreemde mannen. Waar Roef iedereen blij verwelkomt staat Janosh te kijken of hij diegene wel kan vertrouwen.
Wij zijn blij dat we onze Janosh een mooi leven kunnen geven en Roef heeft zijn maatje, maar andersom is dat gelukkig ook het geval.

Yin (Jinn) en Yang

Nadat onze 1e DSK Ziva overleed bleef onze Juul als enige hond in ons roedeltje achter. Wat heeft ze een verdreit gehad om haar grote zus. Zo erg dat ze snachts begon te spoken en huilen. Dat kon zo niet langer. Dus namen we het besluit om weer een 2e hond aan ons huishouden toe te voegen. Dat hoefde niet per se een pup te zijn. Een lieve jonge hond zagen wij ook wel zitten. Maar zie die maar een te vinden.....!

We waren al een tijdje op zoek naar een nieuw meisje toen we in juni 2020 op Facebook de oproep van René en Conny voorbij zagen komen dat zij een nieuwe mand zochten voor Jane, hun (foster) DSK van ongeveer 10 maanden. Het meisje kwam als pupke uit een asiel in Zagreb. Mager, angstig en niks gewend. Wat een droppie, wat een beauty, en vooral wat zou zij bij ons in ons leven passen. Zo welkom!

We hebben uitgebreid getelefoneerd, gemaild, geappt, messenger berichten op en neer. Foto's, filmpjes. Het eerlijke verhaal. Ja ze is mooi en slim en super lief. Maar ze kan ook echt het bloed onder je nagels vandaag halen, kan mega druk zijn en een rem heeft ze niet. Ze moest nog zoveel leren!

Desondanks zagen wij het wel zitten met die druif en hebben we de adoptie definitief gemaakt. Het eerste weekend van augustus 2020, bloedheet, zijn we in de auto gestapt en hebben we Jinn (inmiddels had ze een andere naam gekregen), opgehaald in Oostenrijk. René en Conny zijn ons tegemoet gereden. Daar hebben we elkaar eindelijk ontmoet, wat een hele gezellige dag werd. Maar daar zagen we ook Jinn voor het eerst live.

Het meisje was schrikkerig, bedeesd en mager. Maar we zagen ook al direct dat René en Conny al het mogelijke al gedaan hadden om haar zo goed mogelijk te helpen. Ze kon toen ze gevonden werd helemaal niks. Nu kende ze de basiscommando's al, ze liep netjes mee aan de riem en ze was al super lief naar andere honden.

De terugweg verliep rustig en vlot. Jinn was een voorbeeldig hondje, heeft vooral geslapen.
Eenmaal thuis heeft ze op neutraal terrein kennis gemaakt met Juul. Die was ineens nu zelf de grote zus! En die rol heeft ze vanaf dag 1 met verve op zich genomen... na een paar grauwen en snauwen op de eerste dagen hebben ze elkaar helemaal gevonden. Ze kunnen en willen niet zonder elkaar.

Jinn is nu anderhalf jaar bij ons. En ze is van een angstig mager hondje uitgegroeid tot een heerlijke enthousiaste huishond. Natuurlijk hebben we groene sneeuw gezien. Ze heeft ons echt wel geregeld laten vloeken. Soms zoeken we nog steeds naar de beste manieren die voor ons allemaal werken. Maar ook dan stonden (en staan) René en Conny ons bij met raad en daad.
Jinn is echter ook de allergrootste kroelkont die je maar kan hebben, ze is super lief voor kinderen en andere honden, ze luistert (meestal) heel erg goed, loopt heerlijk los, is gek op dr balletje, en kruipt het liefst bij haar grote zus. En die vindt dat ook alleen maar heerlijk....

Voor ons dus een match made in heaven, Yin en Yang, potje/dekseltje...

En wij kunnen alleen maar heel hard roepen dat je bij deze stichting moet zijn als je een hond een gouden mand wilt geven!!

Wij zijn Ann en Luc, wij volgden de groep ook al een tijdje. Wij hadden al een
DSK Ines en we waren aan het uitkijken om er een vriendje bij te nemen. Door
toeval, is border colli Marie erbij gekomen. Zij was door omstandigheden op
zoek naar een nieuwe thuis.
Toch bleven we de verhalen van de groep volgen… En tja, als je jouw leven al
hebt aangepast aan twee honden, dan zou er toch best eentje bij kunnen,
niet? Plaats voor een extra mandje, plaats in onze bestelwagen… allemaal
geen probleem! Maar bovenal… Nog voldoende plaats in ons hart om er nog
eentje een mooi leven te geven!
Op alle vragen kregen we snel en duidelijk antwoord en dan uiteindelijk het
gesprek met Conny en René… Daarna, bang afwachten of we in aanmerking
kwamen… et voilà… Verona, DSK teefje van twee is het geworden!
We hebben voldoende tijd vrijgemaakt om haar te laten wennen aan haar
nieuwe thuissituatie, want ze krijgen op korte tijd zoveel nieuwe indrukken te
verwerken! De eerste dagen sliep ze ook enorm veel. Als er iets nieuws op
haar pad kwam, hield ze de andere twee in de gaten en deed ze gewoon
mee.
We hebben haar meteen ook laten wennen aan de bench. Haar eigen plekje
om tot rust te komen, met haar eigen dekentjes en speeltjes.
Zij is nu de eerste die de bench induikt na de wandeling of als we gaan
werken en zit keurig te wachten op haar beloning.
Af en toe kan ze nog wel eens schrikken of is ze opeens bang van iets…
daarom houden we haar nog aan de lange lijn, we overhaasten niets.
Het is een schat van een hond, die snel nieuwe dingen doorheeft, houdt
enorm van zachte dekentjes en is dol op knuffelen.
Bij haar eerste bezoek aan de dierenarts hier kregen we complimentjes dat ze
er prima uitzag, goed verzorgd en dat alle documenten prima in orde waren!
De overdracht van de hondjes bij Jan Jaap en Jasmijn was zo hartelijk en het
was zo fijn dat dit op zo een rustige locatie kon. En Jur, de chauffeur van
dienst, die zo liefdevol met de honden omging… dit maakte het hele verhaal
compleet! En toen ik Verona voor de eerste keer kon aanraken, wist ik
gewoon… dit komt helemaal goed!
Wij kunnen enkel Verona, en onze andere twee natuurlijk, een heel mooi lang
en gelukkig leven geven! En voor de anderen die nog even moeten wachten
op dat gouden mandje, af en toe een donatie doen, zodat de lieverds daar
niets te kort komen!
Heb je twijfels of vragen… dan moet je misschien gewoon eens contact
opnemen en samen uitzoeken of een herplaatser iets voor jou is.
Hoe dan ook, met een donatie kun je ook al een groot verschil maken hoor

19 oktober 2020 moesten wij afscheid nemen van onze allerliefste heidewachtel Sherlock. Wat een leegte en stilte liet hij achter, een heel ander leven zonder wandelingen en praatjes, een groot gemis. Ondanks het besef dat we hem nooit kunnen vervangen kwam er toch ruimte in ons hart voor een ander hondje. Geen pup, in de coronatijd stonden de wachtlijsten vol en deze zouden toch wel hun mandje vinden. Op facebook kwam ik opeens op deze site terecht omdat er een tijdelijk adoptiegezin werd gezocht voor Karina. Dat moet toch lukken dacht ik en we hebben ons aangemeld. Gelukkig vond deze oude dame een huisje voor altijd. Eind december 2020 kwam er een foto voorbij van een hondje gered uit een verschrikkelijk asiel waar hij niet mans genoeg was om bij het eten te komen. Zijn ogen keken me aan vanuit de achterbak van de auto. BILLY! Dit is m dacht ik meteen en Erik zag het ook. We hebben gereageerd en vervolgens een heel leuk en uitgebreid gesprek met Rene en Conny gehad. Er werd met grote zorgvuldigheid en liefde een goed huisje gezocht voor Billy. Na een paar dagen hoorde we dat wij het waren geworden. We waren echt als kinderen zo blij. In de maanden daarna werden we goed op de hoogte gehouden en kregen we fotoos en filmpjes toegestuurd. Op 5 mei 2021, bevrijdingsdag!, kwam hij aan in Nederland. En het was en voelde meteen goed. Billy is een enorme schat. Het hing al heel snel goed in huis, met de kat en met de kleinkinderen. Hij is meegeweest op vakantie met de caravan en met de boot en Billy vindt het allemaal leuk. Natuurlijk kost het tijd om hem dingen aan te leren en dat wisten we ook van te voren maar het is ons alles meegevallen al zijn er nog wel wat verbeterpuntjes. We hebben echt enorme bewondering voor de liefde, warmte en al het werk dat er door het hele team word ingestoken. Het is zo fijn om te lezen en te zien dat er al zoveel hondjes een forever home hebben gevonden en ook onderling contact te houden. We blijven jullie natuurlijk steunen. En wat zijn ze geweldig de DSK's, wat een ontzettende lieverds.

Op 27 november 2021 konden we onze Juul (Luna) eindelijk mee naar huis nemen, na bijna 10 maanden gewacht te hebben. Wat waren we benieuwd wat we in huis hadden gehaald. Ze heeft al onze verwachtingen overtroffen. Het is een ontzettende enthousiaste hond, erg aanhankelijk en heel toegankelijk. Ze leert iedere dag bij en we kunnen niet wachten tot ze echt los kan lopen, ze wil zo graag spelen en rennen.
In de maanden voor haar komst hadden we een prima kontakt met Conny en Rene. Zij voorzagen ons steeds van alle informatie, stuurden foto's en filmpjes door, ook van de medische kant werden we voortdurend geinformeerd. Alle komplimenten voor de opvang onder begeleiding van Nicolina en de dierenartsenparaktijk Pat Clinic Ruma. Onze dierenarts heeft zelfs kontakt opgenomen met de dierenarts in Ruma en was daar zeer over te spreken. Er wordt zeer zorgvuldig omgegaan met alles wat nodig is om de honden een "gouden mandje" te geven en dat geheel belangeloos. We hebben geen seconde spijt gehad om via deze weg weer een DSK in huis te halen. Wij hopen dat er nog veel honden hun weg vinden naar nieuwe baasjes.

Eind 2020 moesten wij onze geadopteerde dsk in laten slapen.
Omdat wij al jaren 2 dsk's hebben was onze Nora nu alleen, en wilde wij weer een maatje voor haar maar ook zeker voor ons.
Al zoekende zijn wij op de fb pagina van de dsk herplaatsing terecht gekomen.
Na contact met Conny en René, besloten wij voor Tara te gaan, een wat oudere dame van 6 jaar oud.
Ze moest eerst genezen van hartworm, dat duurde bij haar best lang, maar uiteindelijk is ze op 26 november naar Nederland gekomen en dus bij ons.
We hebben er een hele lieve aanhankelijk hond bij gekregen.
Samen met Nora beleven we er veel plezier aan.
De eerste week zijn we gelijk voor een check bij onze dierenarts geweest, deze vond de papieren super in orde! En het een gezonde hond.
Dank aan deze organisatie, die dit geheel vrijwillig voor ons geregeld heeft.

Hoe Zoë bij ons terecht kwam.
Nieuwjaar 2021 (vorig jaar) we zouden opnieuw een jong volwassen sportief intelligente hond in huis nemen. Het zou een DSK worden. Een Adoptiehond.
We leren via FaceBook de groep “Duitse staande Korthaar Herplaatsing” kennen. Goed georganiseerd, nobel doel, non profit, open boekhouding, referenties in NL en BE.
GAYA wordt gevonden in Prokuplje (Servië) op 10 mei, met gezwel en hartworm. Plaatselijke dierenarts zorgt voor medicatie en start behandeling, zorgt voor chip, vaccinaties etc….
Na interview en selectie wordt ons op 24/5 Gaya toegewezen.
Gaya wordt gedurende de 6 daaropvolgende maanden opgevangen in de shelter van Nikolina en regelmatig medisch gescreend en getest op hartworm.
In november is ze op krachten gekomen en genezen van Hartworm. Alle administratie voor invoer in Europese unie wordt punctueel in orde gebracht en licht op groen gezet voor adoptie.
Op 26 november is het zover…. 7 DSK’s wordt overgebracht naar de gouden mandjes in NL en BE.
Meteen naar onze dierenarts in BE. Alles 100% OK. Medisch en administratief een 10/10.
Vandaag 1 maand later zijn wij zo blij dat we Zoë (haar nieuwe naam) hebben mogen een nieuwe thuis geven.
Een fantastische hond. Zeer energiek, lief, aanhankelijk, zeer sociaal, helemaal niet agressief, …. een plezier om in huis te hebben.
Een DSK van “Duitse Staande Korthaar Herplaatsing” van Lidjia, Conny en Rene, een aanrader !!

Zorgvuldig, betrouwbaar en transparant!
Vanaf het begin in 2019 volg ik de belevenissen en de inspanningen van Rene, Conny en Lidija tijdens de opvang- en adoptieprocedures van gedumpte DSK’s en andere jachthonden in Servië en Kroatië. Wat me elke keer weer opvalt, is hoe zorgvuldig er gekeken wordt naar een goede match tussen een hond en een potentiële adoptant, hoe er wordt omgegaan met de gezondheid van de honden, hoe alle wetten en regels v.w.b. adoptie uit het buitenland worden nageleefd en hoe er elke maand een gespecificeerd overzicht wordt gepubliceerd van alle inkomsten en uitgaven. Ik twijfelde dan ook geen moment toen ik bij het zien van een foto van de Engelse Pointer Dax op de Facebookpagina op slag verliefd op hem werd en heb me gelijk aangemeld als adoptant. En ja, toen volgde er een lang gesprek waarin er veel vragen werden gesteld over wat ik de hond te bieden had en moest ik nog een half jaar wachten i.v.m. de Rabiës enting. Het wachten duurde lang, maar in de tussentijd kreeg ik regelmatig foto’s en filmpjes en werd ik op de hoogte gehouden van hoe het met Dax ging. Dit was de vijfde keer dat ik een hond uit het buitenland adopteerde, maar heb nooit eerder zoveel informatie en contact gehad als deze keer.
We zijn nu al zeven maanden dolgelukkig met ons hondje en blijven de andere honden als donateur steunen!